échapper

échapper [eesĵaapee]

I     〈onovergankelijk werkwoord〉

1 ontsnappen (aan) ⇒ ontvluchten, ontkomen (aan)

2 〈van woord, vloek〉(ondoordacht) ontvallen ⇒ ontglippen

3 〈van fout, detail〉ontgaan ⇒ aan de aandacht ontsnappen, niet duidelijk zijn

4 〈van woord, naam〉ontschoten zijn ⇒ niet invallen

5 zich onttrekken (aan) 〈invloed, blik, verplichting〉 ⇒ ontsnappen (aan)

6 vallen (uit) ⇒ glijden (uit), op raken 〈van geduld〉

♦voorbeelden:

2    laisser échapper • 〈woede enz.〉de vrije loop laten; 〈kreet, zucht〉slaken

      〈onpersoonlijk〉 il lui échappa un cri • hij, zij zuchtte, kreunde (onwillekeurig)

3    laisser échapper l'occasion • de gelegenheid laten voorbijgaan

      cela m' a échappé • dat is me ontgaan

5    il sent que son autorité va lui échapper • hij merkt dat hij zijn gezag verliest

      il n'y a pas moyen d'y échapper • we kunnen er niet onderuit

      échapper à la règle • een uitzondering vormen

6    échapper des mains • uit de handen vallen

II   〈overgankelijk werkwoord〉

♦voorbeelden:

¶    l'échapper belle • er goed, heelhuids van afkomen

III   s'échapper 〈wederkerend werkwoord〉

1 ontvluchten ⇒ ontsnappen ⇒ 〈wielersport〉 uitbreken 〈uit peloton〉

2 ontsnappen 〈van gas, stoom, zucht〉 ⇒ stromen, lopen (uit) 〈van bloed, tranen〉 ⇒ komen (uit) 〈van klank, geluid〉 ⇒ losgaan 〈van steken〉

3 (stilletjes) weggaan

4 in rook opgaan 〈van hoop〉 ⇒ vervliegen

♦voorbeelden:

2    〈onpersoonlijk〉 il s'échappait de la cuisine une odeur agréable • er kwam een heerlijke geur uit de keuken

1. v

1) ontsnappen (aan)

2) ontglippen [woord]

3) niet duidelijk zijn

4) niet invallen [woord]

5) opraken [geduld]

2. s'échapper

v

1) ontsnappen

2) onopvallend weggaan

3) vervliegen, in rook opgaan

Dictionnaire français-néerlandais. 2013.